Oto prawo moralne

według Katechizmu Kościoła Katolickiego (wyd. Pallotinum 1994 r.)

 

Siódme przykazanie

1903       2406

Władza polityczna ma prawo i obowiązek-ze względu na dobro wspólne – regulować słuszne korzyści z prawa własności 141.

II. Poszanowanie osób i ich dóbr

2407

W dziedzinie gospodarczej poszanowanie godności ludzkiej domaga się praktykowania cnoty umiarkowania,

1809

1807

by panować nad przywiązaniem do dóbr tego świata, cnoty sprawiedliwości,  by zabezpieczyć prawa bliźniego i dać mu to, co mu się należy, oraz solidarność, według

1834

„złotej zasady” i szczodrości Pana, który „będąc bogaty, dla nas stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić” (2 Kor 8,9).

Poszanowanie dóbr drugiego człowieka                                                                                                                           

2408

Siódme przykazanie zabrania kradzieży, która polega na przywłaszczeniu dobra drugiego człowieka wbrew racjonalnej woli właściciela .Nie mamy do czynienia z kradzieżą, jeśli przyzwolenie może być domniemane lub jeśli jego odmowa byłaby sprzeczna z rozumem i z powszechnym przeznaczeniem dóbr. Ma to miejsce w przypadku nagłej i oczywistej konieczności, gdy jedynym środkiem zapobiegającym, pilnym i podstawowym potrzebom (pożywienie, mieszkanie, odzież...) jest przejęcie dóbr drugiego człowieka i skorzystanie z nich 142.

2409

Wszelkiego rodzaju przywłaszczenie i zatrzymanie niesłusznie dobra drugiego człowieka, nawet jeśli nie sprzeciwia się przepisom prawa cywilnego, sprzeciwia się siódmemu przykazaniu. Dotyczy to: umyślnego zatrzymania rzeczy pożyczonych lub przedmiotów

1867

znalezionych, oszustwa w handlu143, wypłacania niesprawiedliwych wynagrodzeń 144, podwyższania cen wykorzystującego niewiedzę lub potrzebę drugiego człowieka145.

 

Są moralnie niegodziwe: spekulacja, która polega na sztucznym podwyższaniu cen towarów w celu osiągnięcia korzyści ze szkodą dla drugiego człowieka ; korupcja, przez którą wpływa się na zmianę postępowania tych, którzy powinni podejmować decyzje zgodne z prawem; przywłaszczanie i korzystanie w celach prywatnych z własności przedsiębiorstwa; źle wykonane prace, przestępstwa podatkowe, fałszowanie czeków i rachunków, nadmierne wydatki, marnotrawstwo. Świadome wyrządzanie szkody własności prywatnej lub publicznej jest sprzeczne z prawem moralnym i domaga się odszkodowania.

Piąte przykazanie

Uprawniona obrona

2263

Uprawniona obrona osób i społeczności nie jest wyjątkiem od zakazu zabijania niewinnego

1737

człowieka, czyli dobrowolnego zabójstwa. „Z samoobrony... może wyniknąć dwojaki skutek; zachowanie własnego życia oraz zabójstwo napastnika... Pierwszy zamierzony, a drugi nie zamierzony”36.

2264

Miłość samego siebie pozostaje podstawową zasadą moralności. Jest zatem uprawnione

2196

domaganie się przestrzegania własnego prawa do życia. Kto broni swego życia, nie jest winny zabójstwa, nawet jeśli jest zmuszony zadać swemu napastnikowi śmiertelny cios:

Jeśli ktoś w obronie własnego życia używa większej siły, niż potrzeba, będzie to niegodziwe. Dozwolona jest natomiast samoobrona, w której ktoś w sposób umiarkowany odpiera przemoc... Nie jest natomiast konieczne do zbawienia, by ktoś celem uniknięcia śmierci napastnika zaniechał czynności potrzebnej do należnej samoobrony, gdyż człowiek powinien bardziej troszczyć się o własne życie niż o życie cudze37.

2265

Uprawniona obrona może być nie tylko prawem, ale poważnym obowiązkiem tego, kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny lub państwa.

 

Powrót do poprzedniej strony

 

Powrót do strony głównej