Oto prawo moralne
według Katechizmu Kościoła Katolickiego (wyd. Pallotinum 1994 r.)
1903 2406 |
Władza polityczna ma prawo i obowiązek-ze względu na dobro
wspólne – regulować słuszne korzyści z prawa własności 141. |
2407 |
W dziedzinie gospodarczej poszanowanie godności ludzkiej domaga
się praktykowania cnoty umiarkowania, |
1809 1807 |
by panować nad przywiązaniem do dóbr tego świata, cnoty sprawiedliwości,
by zabezpieczyć prawa bliźniego i
dać mu to, co mu się należy, oraz solidarność, według |
1834 |
„złotej zasady” i szczodrości Pana, który „będąc bogaty, dla nas
stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić” (2 Kor 8,9). |
Poszanowanie
dóbr drugiego człowieka
2408 |
Siódme
przykazanie zabrania kradzieży, która polega na przywłaszczeniu dobra
drugiego człowieka wbrew racjonalnej woli właściciela .Nie mamy do czynienia
z kradzieżą, jeśli przyzwolenie może być domniemane lub jeśli jego odmowa byłaby
sprzeczna z rozumem i z powszechnym przeznaczeniem dóbr. Ma to miejsce w
przypadku nagłej i oczywistej konieczności, gdy jedynym środkiem
zapobiegającym, pilnym i podstawowym potrzebom (pożywienie, mieszkanie,
odzież...) jest przejęcie dóbr drugiego człowieka i skorzystanie z nich 142. |
2409 |
Wszelkiego
rodzaju przywłaszczenie i zatrzymanie niesłusznie dobra drugiego człowieka, nawet
jeśli nie sprzeciwia się przepisom prawa cywilnego, sprzeciwia się siódmemu
przykazaniu. Dotyczy to: umyślnego zatrzymania rzeczy pożyczonych lub
przedmiotów |
1867 |
znalezionych, oszustwa w handlu143, wypłacania
niesprawiedliwych wynagrodzeń 144, podwyższania cen wykorzystującego
niewiedzę lub potrzebę drugiego człowieka145. |
|
Są moralnie niegodziwe: spekulacja, która polega na sztucznym podwyższaniu
cen towarów w celu osiągnięcia korzyści ze szkodą dla drugiego człowieka ; korupcja,
przez którą wpływa się na zmianę postępowania tych, którzy powinni podejmować
decyzje zgodne z prawem; przywłaszczanie i korzystanie w celach prywatnych z
własności przedsiębiorstwa; źle wykonane prace, przestępstwa podatkowe, fałszowanie
czeków i rachunków, nadmierne wydatki, marnotrawstwo. Świadome wyrządzanie
szkody własności prywatnej lub publicznej jest sprzeczne z prawem moralnym i
domaga się odszkodowania. |
Uprawniona obrona
2263 |
Uprawniona obrona osób i społeczności nie jest wyjątkiem od
zakazu zabijania niewinnego |
1737 |
człowieka, czyli dobrowolnego zabójstwa. „Z samoobrony... może wyniknąć
dwojaki skutek; zachowanie własnego życia oraz zabójstwo napastnika...
Pierwszy zamierzony, a drugi nie zamierzony”36. |
2264 |
Miłość samego siebie pozostaje podstawową zasadą moralności.
Jest zatem uprawnione |
2196 |
domaganie się przestrzegania własnego prawa do życia. Kto broni
swego życia, nie jest winny zabójstwa, nawet jeśli jest zmuszony zadać swemu
napastnikowi śmiertelny cios: Jeśli ktoś w obronie własnego życia używa większej siły, niż
potrzeba, będzie to niegodziwe. Dozwolona jest natomiast samoobrona, w której
ktoś w sposób umiarkowany odpiera przemoc... Nie jest natomiast konieczne do
zbawienia, by ktoś celem uniknięcia śmierci napastnika zaniechał czynności
potrzebnej do należnej samoobrony, gdyż człowiek powinien bardziej troszczyć
się o własne życie niż o życie cudze37. |
2265 |
Uprawniona obrona może być nie tylko prawem, ale poważnym obowiązkiem
tego, kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny
lub państwa. |